‘Het Europese vluchtelingenbeleid is mensonterend’

13 juni 2021 – Ingeborg Beugel, correspondent in Griekenland, geeft dit weekend op de opiniepagina’s in de NRC  lucht aan haar diepe schaamte over het Europese vluchtelingenbeleid.

Ingeborg Beugel is correspondent voor De Groene Amsterdammer en BNN/VARA. Ze publiceert regelmatig over het Europese vluchtelingenbeleid. In haar opiniebijdrage in de NRC schrijft ze over haar schaamte: “Internationale media publiceren al sinds juni vorig jaar uitgebreid over de ervaringen van migranten die tegen alle internationale regels in, worden verjaagd aan de buitengrens van de Europese Unie, de pushbacks. Vanuit Griekenland kijk ik naar de rest van de Europese Unie, en naar Nederland. En ik schaam mij. Brussel, Den Haag en het overgrote deel van de Nederlandse media kijken weg. Terwijl de late night kakelshows er iedere avond aandacht aan zouden moeten besteden, terwijl de kranten het iedere dag op de voorpagina’s zouden moeten zetten.

Het is onbegrijpelijk dat de meeste Nederlanders geen flauw idee hebben van wat zich hier afspeelt: wrede, gewelddadige pushbacks die door de Griekse regering glashard worden ontkend en waar Brussel het niet over wil hebben; geheime Griekse deportatiekampen, zoals beschreven in The New York Times, waar mensen en kinderen clandestien worden opgesloten en mishandeld voordat ze worden teruggestuurd; betonnen muren die met EU-geld worden gebouwd om kampen die volgens de Griekse gezondheidsinspectie al in 2016 gesloten hadden moeten worden; trommelvliezen verwoestende geluidskanonnen om vluchtelingen aan de grenzen af te schrikken.”

‘Tijdens de eerste lockdown zijn duizenden kinderen, vrouwen en mannen die zijn vastgelopen in onnavolgbare en eindeloze asielaanvraagprocedures, overgebracht naar het Griekse vasteland, waarna ze zijn verspreid over provincies en steden en weggestopt in kampen. (…) Inmiddels is de vluchtelingenhel in de grote steden, vooral in Athene, het ergst. Afgezien van de extreme horror die de vluchtelingen die door de Griekse kustwacht worden gedeporteerd, moeten ondergaan. Die vluchtelingen krijgt niemand te zien. Die kun je alleen, bont en blauw geslagen, bestolen van het laatste dat ze nog hadden, in Turkije vinden. Tenminste, als ze nog leven. Afgelopen maart zijn de opgezwollen lijken van verdronken vluchtelingen met handboeien om bij Izmir aangespoeld.”
“En wij? Wij stonden erbij en keken ernaar.”

Foto: Priscilla Du Preez (Unsplash)